Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τουρισμός στο Τουρκμενιστάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Τουρκμενιστάν είναι μια χώρα με μεγάλες δυνατότητες για μια εκτεταμένη τουριστική βιομηχανία. Πολλές από τις κεντρικές ασιατικές πόλεις της ήταν τα κύρια σημεία του εμπορίου στον Δρόμο του Μεταξιού, συνδέοντας τους ανατολικούς και δυτικούς πολιτισμούς. Πολλές γειτονικές χώρες (συμπεριλαμβανομένου του Καζακστάν, του Ουζμπεκιστάν και του Ιράν) προωθούν τις χώρες τους με βάση την τοποθεσία τους κατά μήκος του Μεγάλου Δρόμου του Μεταξιού. Ο τουρισμός έχει αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Οι τουρίστες από το εξωτερικό αποθαρρύνονται από το περιοριστικό καθεστώς θεωρήσεων με όλες τις χώρες του κόσμου. Ο τουρισμός ρυθμίζεται από την Επιτροπή Τουρισμού του Τουρκμενιστάν.

Νίσα

Υπάρχουν τρία μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς στο Τουρκμενιστάν.

Η Νίσα (επίσης Παρθαούνισα) ήταν μια αρχαία πόλη, που βρίσκεται κοντά στο σύγχρονο χωριό Μπαγκίρ, 18 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ασγκαμπάτ. Η Νίσα περιγράφεται από μερικούς ως μία από τις πρώτες πρωτεύουσες των Παρθιανών. Θεωρείται παραδοσιακά ότι ιδρύθηκε από τον Αρσάκιο Α΄ (που κυριάρχησε γύρω στα 250 π.Χ.-211 π.Χ.) και ήταν φημισμένη ως η νεκρόπολη των Παρθιανών βασιλιάδων, αν και δεν έχει αποδειχθεί ότι το φρούριο στη Νίσα ήταν είτε βασιλική κατοικία είτε μαυσωλείο.

Το Μερβ, πρώην σατραπεία Μαργιανής των Αχαιμενιδών, και αργότερα Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια Μαργιανής, ήταν μια μεγάλη πόλη-όαση στην Κεντρική Ασία, στον ιστορικό Δρόμο του Μεταξιού, που βρίσκεται κοντά στο σημερινό Μάρι. Υπήρχαν αρκετές πόλεις σε αυτόν τον χώρο, οι οποίες είναι σημαντικές για την ανταλλαγή πολιτισμού και πολιτικής σε τόπο στρατηγικής σημασίας. Υποστηρίζεται ότι το Μερβ ήταν για λίγο η μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο τον 12ο αιώνα.[1]

Το Κόνια-Ουργκέντς είναι ένας δήμος με περίπου 30.000 κατοίκους στο βορειοανατολικό Τουρκμενιστάν, νότια από τα σύνορα με το Ουζμπεκιστάν. Είναι ο τόπος της αρχαίας πόλης Ουργκέντς, που περιέχει τα μη ανασκαμμένα ερείπια της πρωτεύουσας της Χορασμίας του 12ου αιώνα. Από το 2005, τα ερείπια του παλαιού Ουργκέντς προστατεύονται από την Ουνέσκο ως χώρος παγκόσμιας κληρονομιάς.[2]

Θέρετρα και φυσικός τουρισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ζεστή ακτή της Κασπίας Θάλασσας του Τουρκμενιστάν είναι η περιοχή για πολλά δημοφιλή θέρετρα όπως το Αβάζα.

Περιοχές άγριας ζωής στην έρημο και άλλα αξιοθέατα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ερημική πανίδα του Καρακούμ περιλαμβάνει πολλά είδη σπάνιων ζώων. Υπάρχει ένα φυσικό απόθεμα Καρακούμ στην πλημμυρίδα που αποστραγγίζεται από το Άμου Ντάρια.

Πανόραμα της θέσης του κρατήρα αερίου Νταρβάζα, 2011.

Κοντά στο χωριό Ντερβέζε, στη μέση της ερήμου Καρακούμ, υπάρχει απόθεμα φυσικού αερίου. Κατά τη γεώτρηση το 1971, οι σοβιετικοί γεωλόγοι χτύπησαν σε ένα σπήλαιο γεμάτο φυσικό αέριο.[3] Το έδαφος κάτω από την εξέδρα γεώτρησης κατέρρευσε, δημιουργώντας τον κρατήρα αερίου Νταρβάζα, μια μεγάλη τρύπα με διάμετρο 70 μέτρων με γεωγραφικές συντεταγμένες 40°15′10″Β 58°26′22″Α. Για να αποφευχθεί η έκλυση δηλητηριώδους αερίου, αποφασίστηκε ότι η καλύτερη λύση ήταν να καεί.[4] Οι γεωλόγοι ήλπιζαν ότι η φωτιά θα χρησιμοποιήσει όλα τα καύσιμα σε λίγες μέρες, αλλά το αέριο εξακολουθεί να καίει σήμερα. Οι ντόπιοι έχουν αποκαλέσει το σπήλαιο την "πόρτα στην κόλαση".[5]

Προσβασιμότητα της χώρας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα περισσότερα ταξίδια στο Τουρκμενιστάν ξεκινούν με την άφιξή τους στην πρωτεύουσα Ασγκαμπάτ ή στην παραθαλάσσια πόλη Τουρκμένμπασι. Το Ασγκαμπάτ διαθέτει ένα σύγχρονο διεθνές αεροδρόμιο, το οποίο αποτελεί τη βάση των αερογραμμών του Τουρκμενιστάν. Το αεροδρόμιο εξυπηρετείται από τις εταιρείες Lufthansa, S7 Airlines, Turkish Airlines, Flydubai, Belavia και China Southern Airlines. Άλλα τρία αεροδρόμια στο Τουρκμενιστάν (Τουρκμενμπάτ, Μάρι και Τουρκμενμπάσι) έχουν διεθνές καθεστώς. Λόγω των υφιστάμενων περιορισμών, τα εισιτήρια για εσωτερικές πτήσεις δεν μπορούν να κρατηθούν ή να αγοραστούν νωρίτερα από 14 ημέρες πριν από την αναχώρηση.

Τα περισσότερα από τα μουσεία βρίσκονται στις μεγάλες πόλεις του Τουρκμενιστάν, όπως το Ασγκαμπάτ, το Τουρκμεναμπάτ, το Μπαλκαναμπάτ, το Μάρι και το Ντασογκούζ. Ορισμένα από αυτά περιλαμβάνουν:

Εξωτερικές αφίξεις επισκεπτών το 2011

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τρεις ακόλουθες χώρες είχαν τους περισσότερους τουρίστες που επισκέφθηκαν το Τουρκμενιστάν 2011:[6]

  • Πολιτική θεωρήσεων του Τουρκμενιστάν
  1. «Largest Cities Through History». About.com Geography. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2015. 
  2. «Kunya-Urgench». UNESCO World Heritage Center. UNESCO. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2011. 
  3. «Turkmenistan's "Door to Hell" - Gadling». Gadling. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2015. 
  4. «Darvaz: The Door to Hell - English Russia». Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2015. 
  5. steve. «The Burning Gas Door to Hell in Darvaza, Turkmenistan». You're Not From Around Here, Are You?. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2015. 
  6. «Statistics» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 30 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]